De onderkant van een trekker

Door de luie en schele Driekus Vierkant

Een ander perspectief, kent u die uitdrukking? Een ander perspectief is als je iets een keer van een andere kant bekijkt om zo tot nieuwe inzichten te komen, of van een persoon die niet uit je bubbeltje komt. #diversiteit.

Wij moderne mens zeggen vaak: ‘die heeft een mooie toekomst voor zich.’ In de oudheid zag men de toekomst echter achter zich. Want onheil zag je niet aankomen, en beelden van wat geweest is kon je nog wel voor je zien, maar de unieke superhersencapaciteit om te visualiseren en te creëren die mensen zo uniek maakt zat er nog niet in. Dat is nogal een ander en bijzonder negatief perspectief.

Wij moderne mensen zien de toekomst met vertrouwen tegemoet, omdat we de vertegenwoordigheid van geest en het zelfvertrouwen hebben dat we geen passief slachtoffer zijn van alle ellende die ons kan worden aangedaan, nee, wij kunnen de wereld actief naar onze hand zetten, innoveren en verbeteren. We bedenken het, we zien het voor ons, en we maken het en zo komen we vooruit.

Zo is de kindersterfte wereldwijd extreem gedaald. Zo worden we ouder en gezonder, dankzij die optimistische houding van probleemoplossend denken, wetenschap en vooruitgang. We leven in ongekende comfort en luxe en we zijn met meer dan ooit tevoren. Hup mensen, we doen het goed! 

We hebben ook door dat we te veel uitstoot veroorzaken, en zijn hard bezig met ingrijpen. Misschien gaat dit voor de een niet hard genoeg, misschien gaat het te hard voor een ander. Maar hee, je kan niet iedereen even snel meekrijgen in de vaart der volkeren. 

Dus moeten we anders boeren? Ja, Nederland heeft de meest efficiënte boeren van de wereld, dus als we iedereen willen voeden dan is juist onze kennis, innovatie en werkethos keihard nodig. 

Dus moeten we de veestapel halveren? Dat is zo’n kortzichtige en polariserende uitspraak: help onze boeren de wereld helpen, en ze rennen het hardst. Zie je, dan is er een perspectief vooruit, in plaats van achteruit. Dat werkt beter. 

Heeft het zin om je vast te plakken aan een tafel, schilderij of asfalt om de wereld te redden, of om een snelweg te blokkeren met je trekker? Nee, de wereld vergaat niet, het leefklimaat voor mensen zal wel veranderen. Hoe wil je zelf vooruitkomen als je jezelf vastplakt of anderen blokkeert? De aarde draait wel door, ook zonder jou. 

Het vastplakken en blokkeren zijn wat dat betreft mooie symboliek voor mensen die geen vooruitgang willen maar bang zijn voor de toekomst, net als de mensen in de oudheid, zich vastklampend aan (hoe ironisch fossiele) asfalt, onderwijl vernieuwing, of Marxistische achteruitgang predikend.

Drie Kusjes op de kop en onthoud, met een trekker heb je helemaal geen asfalt nodig.

Eén reactie op “”

Plaats een reactie