Door hamburgerdeskundige en buksbezitter Driekus Vierkant
Driekus en zijn buurman Berend hadden verkanzie. Zoals elk jaar vertrokken ze naar Camping Appelscha om daar te genieten van natuur, zon, bbq, flessen drank en prachtige Friezinnen waar je van buiten zinnen raakte.
Het was gaan schemeren. Kleurige banden aan de horizon kleurden de lucht oranje, paars, lichtblauw en donkerblauw. Berend en Driekus hadden een kampvuur gemaakt. Driekus pookte er met een haring in. Kleine gloeiende rode deeltjes stegen op naar de hemel, en ze bleven omhoog kijken naar de fonkelende sterren die als gaatjes door de grote koepel boven hen waren geprikt.
‘Stars and stripes’, zei Driekus, ‘wat vind jij eigenlijk van de Verenigde Staten…’
‘Ach weet je Driekus’, zei Berend. ‘Wij Europeanen zijn een stelletje socialisten, bijna Marxisten vergeleken met Amerikanen. En daar hebben ze een bloedhekel aan. Om te begrijpen waarom mensen überhaupt op die gekke Trump stemmen is omdat de Democrats teveel van die socialistische neigingen vertonen. Het land of the free moet je echt letterlijk nemen.
Amerikanen zijn vrije mensen en ze zijn allergische voor elke vorm van overheidsbemoeienis. “Mijn huis, mijn gezin, mijn baan, mijn bedrijf, mijn geld, mijn erf, mijn auto, mijn gun, en blijf er met je poten van af. Ik regel alles zelf wel. Ik beveilig onszelf wel.” Dat kun je terug herleiden tot de eerste pioniers die letterlijk vluchtten voor een onderdrukkende overheid (of kerk) in Europa. Hier in Amerika waren ze vrij.
Het wantrouwen tegenover de overheid is gigantisch. Niet dat Amerikanen asociaal zijn, integendeel: ze regelen alles in de familie, in de community, via de kerk, in het dorp, in de stad. Op gemeente of staatsniveau snappen ze dat er regels en wetten zijn, maar de federal government, die boven alle staten uitstijgt, daar moeten ze niets van hebben. Geen bemoeienis met hoe zij willen leven vanuit de feds. Net als wij niet willen dat Europa hier teveel voor het zeggen krijgt, toch?
Trump is voor veel Amerikanen de underdog die tegen dat elitaire establishment schopt en hen wel die vrijheid garandeert, waar de Democrats worden gezien als een corrupte machtspartij die steeds meer belastingen wil heffen, en invloed wil hebben op hoe je leeft en denkt, met soms verregaande culturele bemoeienis met hun doorgeslagen DEI gedram. Overigens vinden de meesten de Republicans ook corrupt en nog teveel invloed hebben, dus hoe dan ook moet de federal government klein worden gehouden.
In die geest moet je bijvoorbeeld de abortusdiscussie zien. Veel Amerikanen zijn tegen, maar ook heel veel zijn voor, maar die laatste groep is bovenal wel tegen bemoeienis vanuit de federale overheid over dit onderwerp: laat het aan de staten over.
Bemoei je er niet mee: wij zijn the land of the free with the right to pursue happiness. Niet het recht op geluk, zoals socialisten en marxisten je beloven met progressieve belastingen, subsidies en een decadente verdelende welvaartsstaat, maar the right TO PURSUE happiness. Niet het recht op geluk maar het recht op geluk na te streven. Dat maakt mensen inventiever, competitiever, onafhankelijk, zelfstandig, en geeft accountability. Door die mentaliteit is de VS zo’n economische grootmacht geworden. Daar wordt risicovol geld gepompt in mensen met een idee. Negen van de tien keer gaat het mis, maar die mensen vegen hun bek af, en proberen het gewoon opnieuw. Pursuing happiness wordt gewoon gewaardeerd in plaats van afgeknepen. En die ene met succes, die verovert de wereld.
Daar kunnen we in Nederland en in Europa echt nog wat van leren, want we verliezen op wereldtoneel de wedstrijd. Niet alleen omdat we pioniers niet voldoende steunen, maar ook omdat we gezapig en lui zijn geworden. En ook omdat we onze eigen economie de nek aan het omdraaien zijn.
Kijk maar even naar het verdienmodel van Nederland in de afgelopen 50 jaar: aardgas, goedkope buitenlandse arbeiders, import en export in een opener wordende wereldmarkt, innovatie, de sellout van cruciale infrastructuren, en het uitbesteden van defensie aan de VS. Die wereld bestaat niet meer:
- aardgasbaten zijn we mee gestopt, we pompen miljarden in vergroening zonder economisch beleid, waardoor we consumenten op kosten jagen met torenhoge energieheffingen en accijnzen, en cruciale bedrijven met hoge energiekosten het land uit jagen.
- goedkope arbeiders uit buitenland zijn nu een last geworden omdat we steeds minder aan eigen productie doen en dit liever uitbesteden aan China, met hoge werkloosheid en integratieproblemen en dus financiële kosten en maatschappelijke onrust tot gevolg.
- De wereldmarkt is zich aan het afsluiten, je ziet overal in de wereld nationalisme, protectionisme, importheffingen en barrières ontstaan waardoor handelsland Nederland niet door kan groeien en zelfs te maken kan krijgen met krimp.
- Nederland zakt in ranglijsten als het gaat om onderzoek, innovaties en startende bedrijven die door kunnen groeien tot wereldbedrijven, terwijl de oude garde bedrijven weg aan het zakken is, of vertrekt (Shell, Unilever).
- Liberalisering van markten is geen gek idee maar als land wil je misschien toch er wel strategisch controle hebben over cruciale zaken zoals voedselproductie, energie, transport en digitale infrastructuur. Sterker nog, je wil invloed in andere landen, in plaats van die uit eigen land van de hand doen.
- Decennialang hebben we ons veilig gevoeld omdat grote vriend USA onze defensie regelde. We investeerden niets in defensie en lopen nu hopeloos achter, want er is momenteel een oorlog gaande, niet met soldaten en bommen op ons land, maar wel degelijk met invloed via schimmige politieke partijen en oproerkraaiers, en digitale sabotage van infra.
Daar komt bij dat we een beetje van die nare polariserende Amerikaanse trekjes aan het overnemen zijn, rond issues die hier in feite helemaal geen issues zijn. Denk aan het slavernijverleden in de VS en achterstanden van de zwarte community, die linksom en rechtsom wordt ingehaald door bijvoorbeeld de Asian en Latino communities. We zijn op Nederlands grondgebied een Amerikaanse cultuur oorlog aan het meevoeren. Wat de F! Laten we daarmee ophouden en het over de issues op eigen grondgebied hebben.
Nou is het natuurlijk afwachten welke kant de VS op swingt: die gekke Trump of de machts- en culturele politiek van de democrats. Wat betekent het voor Nederland als Trump wint? We zullen onze positie als bondgenoot met hem uit moeten onderhandelen. We hebben de NAVO nodig, en moeten daar zelf ook echt voor aan de bak. We hebben ook een sterk Europa nodig, maar ook wij zijn the land of the free (de Amerikaanse grondwet heeft Nederlandse roots) en een te grote inmenging van een federaal Europa gaat ons ook te ver. Wat dat betreft kunnen we best wel iets aan Trump hebben. Als we het slim spelen. Ook inzake het China-beleid kan Trump ons helpen: China moet geen te groot machtsblok worden.
Wat betekent het voor Nederland als Harris wint? We zullen zeker een bondgenoot houden in NAVO verband, en ook richting Putin zal Nederland samen met de VS strakker op kunnen treden, maar die Amerikaanse culturele oorlog moeten we verre van ons houden. We hebben onze eigen unieke Europese en Nederlandse cultuur. Die soms best wat kan leren van die gekke Amerikanen, met name economisch en qua vrijheid, maar dus niet dat DEI gedram.’
‘Moi eem Berend, wat ja een lang verhoal ja! Ik bedoelde wat jij vindt van de eetcultuur in de Verenigde Staten. Hoe wil je je hamburger hebben, medium of rare, en geef eem een nieuw blik Schultenbrau, met joen dikke witte pokkel!’
Drie Kusjes.




Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.