050 party city

Oh Groningen, oh Groningen. Menig oud-student glundert bij het horen van die naam. Dan zeggen ze enthousiast: ‘ik heb in Groningen gestudeerd!’ ‘Gestudeerd?’, vraag je suggestief. ‘Ha vooral gefeest inderdaad!’

Met 60.000 studenten op nog geen 250.000 inwoners is Groningen een echte studentenstad. En wat doen studenten? Het leven ontdekken. Feesten. Drinken. Dansen. Sjansen.

Om die reden kent Groningen een bruisend uitgaansleven. Zonder sluitingstijden, want om opstootjes te voorkomen bij sluitingstijd was ooit de stad zo slim om het lallende publiek meer gespreid naar huis te laten gaan.

Van kroegen tot clubs, voor iedere student is wat te beleven. Dat trekt ook ander gezellig volk aan, mensen die ook graag op stap gaan, een concert kijken, of lekker dansen, uit eten of borrelen. Op Driekus schreven we jarenlang met veel plezier over het typische Groningen nachtleven, heerlijk. 

De stad is in de jaren wel wat veranderd. De met name goedkope vreetschuren en pizzeria’s voor studenten zijn aangevuld met tal van goede restaurants met internationale kaarten. Naast de feesttenten en bruine cafés zijn er ook exclusievere tenten gekomen met betere wijnen en cocktails. Jong en oud mengt gezellig.

Het publiek is ook internationaler geworden, super gezellig, met studenten uit alle streken van de wereld, die wel even moeten wennen aan een eierbal uit de muur trekken om 4:25 in de nacht, en dat vrouwen ook initiatief nemen om iemand te versieren, en dat het in Groningen niet gaat om gezien worden, maar gewoon om lol te hebben in je versleten kloffie en je haar in de war.

Ook de bandjescultuur is deels verdwenen. Groningen was rock city nummer 1. Je kon altijd kiezen uit veel kroegen en podia waar de meest rammelende maar gezellige studentenbandjes optraden. Het leek wel alsof elke student in een bandje zat. De dancemuziek heeft zelf rocken verdrongen, en ook de kroegeigenaren huren minder snel bandjes in. Jammer.

Beruchte feestlocaties zoals de Benzinebar zijn verdwenen, dat was de plek waar je nog door kon zakken, nadat de rest dicht ging, en je tussen studenten, ondernemers, hoeren, pooiers, rechters en politici stomdronken stond te dansen, of beter: te tollen. Hier was iedereen gelijk, namelijk dronken.

Wat ook is veranderd, is drugsgebruik. Drugs is altijd wel in de stad aanwezig geweest, met criminaliteit op de achtergrond. Door hoge accijnzen op alcohol worden nieuwe -maar ook gevaarlijke drugs- aantrekkelijker voor jongeren die graag experimenteren. De criminaliteit is toegenomen. 

Niet veranderd: het dansen en sjansen. Stop een paar honderd bloedgeile jongeren die al dronken zijn van de hormonen in een feestzaal met drank en harde muziek, en menig avond eindigt of in een vreemd bed, met de volgende ochtend misschien een kater maar wel een ultiem gevoel van vrijheid en met volle teugen van het leven genieten. En terecht. Of het eindigde dronken in je studentenhuis op de bank met mooie verhalen met elkaar en vriendschappen voor het leven.

Wel veranderd is de terechte aandacht voor de schaduwzijde van het nachtleven: onwenselijk gedrag. Sikkom schrijft er een mooie serie artikelen over. Mensen mogen zich kleden zoals ze willen, dat betekent niet dat je aan ze mag zitten. Mensen kunnen zich dronken (of met drugs, of onder groepsdruk) nogal laten gaan, maar dat hoeft niemand te accepteren. Hoe sneu ben je als je niet gewoon iemand leuk kan versieren, maar over een anders grenzen moet gaan? Denk je nou echt dat dit werkt? Nee, sukkel, integendeel. Met aanraking, of iemand blokkeren, intimideren, of na-sissen? Of nog erger, aanranding of verkrachting? Je bent fout, en dat weet je donders goed. 

De grenzen bij het uitgaansleven zijn vaag. Je mag dansen, flirten en sjansen met wie je wil, als die ander het maar goed vindt. Wat als iemand je loopt te verleiden en je dan laat zitten? Is dat spel of afwijzing? Is dat netjes? En hoe ga je daarmee om? Wat als je zelf iemand loopt te verleiden en dan naar de volgende, en weer naar de volgende fladdert? Wat als je anderen loopt uit te dagen? Of laat je jezelf uitlokken? Mag iemand naar je kijken omdat diegene vindt dat je er leuk uitziet? Is met iemand dansen sjans? Is een spontane aanraking sjans? Is een onvermijdelijke aanraking in een superdrukke feesttent intimidatie? In kruizen, billen en borsten grijpen is not done. Net als ongevraagd zoenen. Mag iemand wel een arm om je heen slaan?

Als die ene leukerd aan je gaat hangen en een praatje komt maken is het positief, maar als diens lelijke vriend(in) dat probeert is het negatief, hoe consistent ben je zelf nog in de signalen die je afgeeft als je dronken bent of drugs op hebt? Kijken of een poging wagen is geen intimidatie, doorgaan na een ‘nee’ is wel over de grens. Kun je slecht tegen prikkels, drukte, of mensen die oogcontact zoeken, en ben je snel geïntimideerd, of ben je introvert en ga je minder goed op veel mensen, zoek het dan in de rustiger kroegjes of toffe tentjes. De grens ligt bij consent. Wees lief, heb respect, durf op iemand af te stappen, durf iemand af te wijzen, accepteer een nee. Het zijn allemaal dingen die je op deze leeftijd sowieso moet leren, voor in het echte grote leven, maar leer nooit ten koste van een ander. Handen thuis, smeerlappen (m/v)! En voor de rest: maak veel plezier en drink of slik of snuif je kop niet kapot. 

Wat bovenal is veranderd is agressie in het nachtleven, en dat is misschien het meest zorgwekkende. Er zijn altijd wel knokpartijtjes geweest, vooral op de zaterdag, als meer mensen van buiten de stad er komen feesten. Er is meer drugsgebruik, er is meer criminaliteit. Er lopen ook meer mensen met messen en zelfs met pistolen rond in de donkere Groningen nachten. En dat hoort niet in zo’n stad die er juist bekend om stond dat het er zo nuchter, chill, bruisend en vrolijk is, waar ook jonge meiden zonder over hun veiligheid na te hoeven denken gezellig dronken op hun tweedehands fietsje in hun eentje naar huis konden slalommen, zonder vriendinnen of verse ‘score’ om ze te beschermen. Dat moet blijven kunnen, deze veiligheid moet terug komen in de stad.

Wie er fout zit? Degene die over grenzen gaat. Er zijn duidelijke maatschappelijke grenzen. Daarnaast zijn er ook persoonlijke grenzen, en die zal iedereen zelf duidelijk af moeten geven. De kroegen en clubs kunnen nog explicieter zijn in communicatie en toezicht en handhaving. Er is ook veel werk te doen bij de gemeente en de politie, met name als het gaat om het serieus oppakken van meldingen van intimidatie, seksueel geweld, en het bestrijden van drugsgebruik en bovenal wapens. Wapens meenemen, wat voor sukkel ben je dan zeg. 

Hou die stad gezellig en veilig, voor de huidige studenten en voor de generaties na hen. Zorg dat ze zo positief mogelijk terugdenken aan die gave unieke stad. Drie Kusjes.